Aan boord
Blijf op de hoogte en volg Emmi
10 Januari 2016 | Madagascar, Toamasina
Lieve vrienden,
Sinds een week ben ik aan boord van de Africa Mercy in Madagascar. Een schip van 150 meter met aan boord 450 vrijwilligers uit de hele wereld, die samen een compleet varend ziekenhuis runnen. Ik werk hier de komende twee maanden als verpleegkundige. Doel: mensen in ontwikkelingslanden helpen door ze te opereren aan een hele uiteenlopende reeks van aandoeningen die ze beperken in hun dagelijks leven. Ik werk op de afdeling plastische chirurgie en de komende 7 weken zullen er 75 mensen geopereerd worden. Veel mensen hebben littekens door brandwonden, waardoor ze bijvoorbeeld hun handen, armen of benen niet goed kunnen gebruiken. Door huidtransplantaties en hersteloperaties zal hun leven hopelijk wat makkelijker worden. En ik mag daar een klein steentje aan bijdragen!
Je snapt dat het al met al een hele bijzondere ervaring is: wonen, werken, eten en slapen op een schip met steeds zoveel andere mensen om je heen, mijn werk in het Engels doen, samenwerken met verpleegkundigen uit bijvoorbeeld Zwitserland, Belgie, Noorwegen, Nieuw-Zeeland en de VS, alles is nieuw en alles is anders. Maar mijn eerste ervaringen zijn deze week vooral heel leuk! Zo stond ik gisteren op het dek te voetballen met een net geopereerde jongen van 16 in een OK-jasje en zijn hoofd in het verband. En de dag ervoor zorgde ik voor een moeder en haar baby, die allebei geboren zijn met zeven vingers aan elke hand, en nu samen worden geopereerd. Niet iets wat ik thuis elke dag meemaak...
De verpleegafdelingen zien er iets anders uit dan in Nederland: mijn afdeling heeft 2 zalen met elk 10 bedden en onder de bedden ligt een matrasje voor een familielid van de patient, die tijdens de hele opname aanwezig blijft. Ook zijn er Malagasische vertalers aanwezig, die ons helpen met de zorg. Samen met de verpleegkundigen zijn er dus zomaar 50 mensen op de afdeling, in een ruimte waar wij hooguit acht patienten zouden verplegen. Er staat vaak een muziekje of film aan voor de patienten, wat huilende baby's maken de chaos compleet. Ik doe mijn werk dus in een gezellige drukte. De patienten lijken overigens nergens last van te hebben en liggen in de herrie lekker te dutten.
Omdat Mercy Ships een Amerikaanse organisatie is en de meeste vrijwilligers Amerikanen zijn, is de sfeer aan boord wat Amerikaans. Ook is het binnen in het schip een wereldje op zich: met de airco aan, het linoleum op de vloer en de TL-verlichting, kun je je in een ziekenhuis overal ter wereld wanen. Als je dan naar buiten stapt, de Afrikaanse warmte in, realiseer je je weer waar je bent. Gisteren ben ik met een groepje uit eten geweest in de stad. De warmte, de muziek, het ritje met de tuktuk terug naar het schip: ineens heb ik dan een heerlijk exotisch vakantiegevoel.
Na werk met andere verpleegkundigen wat drinken op het dek, met uitzicht op de haven en een mooie sterrenhemel boven ons hoofd, terwijl we sterke (en vieze) verhalen uitwisselen over ons werk thuis, het maakt het heel erg leuk om hier als verpleegkundige te zijn.
De komende weken valt er vast van alles te vertellen (hoe het is om een hut van max. 20 m2 te delen met 6 vrouwen bijvoorbeeld). Ik ben dus ook van plan om regelmatig een update te schrijven! Voor nu: ik ga de zondagmiddag lekker aan de rand van het zwembad doorbrengen! Wens jullie ook nog een heel fijn weekend!
Veel liefs! Emmi
Sinds een week ben ik aan boord van de Africa Mercy in Madagascar. Een schip van 150 meter met aan boord 450 vrijwilligers uit de hele wereld, die samen een compleet varend ziekenhuis runnen. Ik werk hier de komende twee maanden als verpleegkundige. Doel: mensen in ontwikkelingslanden helpen door ze te opereren aan een hele uiteenlopende reeks van aandoeningen die ze beperken in hun dagelijks leven. Ik werk op de afdeling plastische chirurgie en de komende 7 weken zullen er 75 mensen geopereerd worden. Veel mensen hebben littekens door brandwonden, waardoor ze bijvoorbeeld hun handen, armen of benen niet goed kunnen gebruiken. Door huidtransplantaties en hersteloperaties zal hun leven hopelijk wat makkelijker worden. En ik mag daar een klein steentje aan bijdragen!
Je snapt dat het al met al een hele bijzondere ervaring is: wonen, werken, eten en slapen op een schip met steeds zoveel andere mensen om je heen, mijn werk in het Engels doen, samenwerken met verpleegkundigen uit bijvoorbeeld Zwitserland, Belgie, Noorwegen, Nieuw-Zeeland en de VS, alles is nieuw en alles is anders. Maar mijn eerste ervaringen zijn deze week vooral heel leuk! Zo stond ik gisteren op het dek te voetballen met een net geopereerde jongen van 16 in een OK-jasje en zijn hoofd in het verband. En de dag ervoor zorgde ik voor een moeder en haar baby, die allebei geboren zijn met zeven vingers aan elke hand, en nu samen worden geopereerd. Niet iets wat ik thuis elke dag meemaak...
De verpleegafdelingen zien er iets anders uit dan in Nederland: mijn afdeling heeft 2 zalen met elk 10 bedden en onder de bedden ligt een matrasje voor een familielid van de patient, die tijdens de hele opname aanwezig blijft. Ook zijn er Malagasische vertalers aanwezig, die ons helpen met de zorg. Samen met de verpleegkundigen zijn er dus zomaar 50 mensen op de afdeling, in een ruimte waar wij hooguit acht patienten zouden verplegen. Er staat vaak een muziekje of film aan voor de patienten, wat huilende baby's maken de chaos compleet. Ik doe mijn werk dus in een gezellige drukte. De patienten lijken overigens nergens last van te hebben en liggen in de herrie lekker te dutten.
Omdat Mercy Ships een Amerikaanse organisatie is en de meeste vrijwilligers Amerikanen zijn, is de sfeer aan boord wat Amerikaans. Ook is het binnen in het schip een wereldje op zich: met de airco aan, het linoleum op de vloer en de TL-verlichting, kun je je in een ziekenhuis overal ter wereld wanen. Als je dan naar buiten stapt, de Afrikaanse warmte in, realiseer je je weer waar je bent. Gisteren ben ik met een groepje uit eten geweest in de stad. De warmte, de muziek, het ritje met de tuktuk terug naar het schip: ineens heb ik dan een heerlijk exotisch vakantiegevoel.
Na werk met andere verpleegkundigen wat drinken op het dek, met uitzicht op de haven en een mooie sterrenhemel boven ons hoofd, terwijl we sterke (en vieze) verhalen uitwisselen over ons werk thuis, het maakt het heel erg leuk om hier als verpleegkundige te zijn.
De komende weken valt er vast van alles te vertellen (hoe het is om een hut van max. 20 m2 te delen met 6 vrouwen bijvoorbeeld). Ik ben dus ook van plan om regelmatig een update te schrijven! Voor nu: ik ga de zondagmiddag lekker aan de rand van het zwembad doorbrengen! Wens jullie ook nog een heel fijn weekend!
Veel liefs! Emmi
-
10 Januari 2016 - 10:45
Haal:
Leuk! Maar kan jij voetballen???? -
10 Januari 2016 - 11:01
Jochem:
Klinkt super vet, veel plezier daar! -
10 Januari 2016 - 11:42
Truus:
Wat een ervaringen, Emmi! -
10 Januari 2016 - 12:00
Coline:
Wat fijn om te lezen dat je het naar je zij hebt!!
Heel veel plezier!! -
10 Januari 2016 - 12:01
Rianne V Wingerden:
Hoi Emmi
Je reisverslag gelezen en zo herkenbaar. Zelfs met 6 vrouwen een cabin delen is een feest vond ik.
Je werkt op de plastische chirurgie afdeling. Dan krijg je binnen kort een patientje van mij. Elina. ik heb haar alle 10 weken dat ik er was verzorgd op de outpatient en ben erg blij dat zij geopereerd kan worden.
ik wens je veel leef en werk plezier Gr Rianne -
10 Januari 2016 - 12:58
Janna:
Wauw em, klinkt super gaaf!! Wil heel graag al je ervaringen blijven volgen, dus ben benieuwd naar je volgende verhaal! Geniet van deze ervaring! Liefs -
10 Januari 2016 - 13:01
Suzanne Vd Streej:
hi emmi heerlijk en leuk om over je ervaringen te lezen!!! geniet en verwonder....dikke x
-
10 Januari 2016 - 13:48
Jolanda:
Hoi Emmi wat een belevenis en natuurlijk ook hard werken maar geniet er ook maar van want dit blijven mooie herinneringen groetjes -
10 Januari 2016 - 15:07
Desiree:
Emmi, zo leuk om je ervaringen te lezen.
Ik beleefde het ineens een beetje zelf, ben benieuwd naar je volgende verslag.
Liefs Desiree -
10 Januari 2016 - 16:08
Anneke Welmers:
Hoi Emmi, wat leuk te lezen over wat je allemaal meemaakt. Ben benieuwd naar het vervolg!
Liefs, Anneke
-
10 Januari 2016 - 16:28
Anne:
Goed bezig Emmi, wat een mooie keuze.
Wij gaan je zeker volgen, liefs. -
10 Januari 2016 - 16:28
Marianne:
Leuk! Dit ga je nooit meer vergeten, wat een ervaring! Leuk ook om te lezen -
10 Januari 2016 - 16:44
Eline Leijtens:
Hoi Emmi!
Wat super leuk om zo je ervaringen te lezen!
Ik ga het zeker bijhouden.
Heel veel plezier!
Liefs Eline -
10 Januari 2016 - 19:47
Jilles:
Mooi werk & schitterende ervaring, zeg!! -
10 Januari 2016 - 19:52
Hanne:
Leuk om te lezen Emmi! Veel plezier! -
10 Januari 2016 - 20:04
Mirella:
Ha Em, wat leuk om je verhaal te lezen. Wat een ervaring! Wacht op je andere verhalen:-). Liefs. -
11 Januari 2016 - 08:30
Karin:
Gaaf emm!! Super leuke update. Heel veel succes daar!! Xx -
12 Januari 2016 - 12:33
Lars Melse:
Hoi Em je bent weer helemaal super bezig , Geweldig -
12 Januari 2016 - 14:06
Else:
Lieve em! Echt heel gaaf en stoer van je! Veel plezier en succes komende maanden. Geniet ervan! X Else -
12 Januari 2016 - 17:01
Cate Fioole:
He Emmi,
Fijn dat het eerste stukje zo goed bevalt. Klinkt erg avontuurlijk allemaal. Succes met alles. Groet, Cate -
12 Januari 2016 - 18:37
Gerard Kuper :
Wat een mooi spannend verhaal.kan niet wachten op het vervolg
Graag uit het koude nederland -
12 Januari 2016 - 20:52
Kiki:
Wat een leuke en boeiede tijd zul je hebben. Groet, Kiki -
12 Januari 2016 - 21:17
Marianne Van Dijk:
Veel succes, ik ga je ervaringen zeker volgen! -
12 Januari 2016 - 21:57
Pauline Van Borrendam:
Wat mooi Emmi om te lezen, wat een ervaring weer! Veel succes en plezier! -
13 Januari 2016 - 22:57
Rob :
Ha Emmi,
Geweldig wat je allemaal meemaakt. Zou wel een paar dagen met mijn camera met je mee willen lopen. Spanned, anders... vooral anders. Wat een ervaring. Succes! -
18 Januari 2016 - 18:15
Ankie:
Hey Emmi,
Dat is lang geleden! Super leuk.
gr.
Ankie
-
18 Januari 2016 - 19:45
Denise De Boer:
Heey Em!
Goed om te lezen! Heerlijk! Zijn wij er ook een beetje bij!
Geniet van de blije mensen om je heen! En draag je steentje bij. Maar dat zul je zeker doen!
Echt zo gaaf :)
Heel veel plezier en tot je volgende story!
Liefs en dikke knuffel Denise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
